Sanatoria skupiają się głównie na opiece zdrowotnej i rehabilitacji, a ich usługobiorcami są głównie osoby starsze i osoby z problemami zdrowotnymi. Ich potrzeby w zakresie inhalacji tlenu służą głównie „prozdrowotnej suplementacji tlenem”, mają też wysokie wymagania w zakresie komfortu zaopatrzenia w tlen i integracji z otoczeniem. Przy wyborze systemu wytwarzania tlenu czystość tlenu powinna sięgać ponad 90%, a sposób dostarczania tlenu powinien być elastyczny (np. Kaniule nosowe i maski). Urządzenia powinny pracować cicho i nie zakłócać środowiska sanatoryjnego. Zaleca się wybierać małe i średnie generatory tlenu z sitami molekularnymi (o wydajności produkcji tlenu 5-15 m3/h) i łączyć je ze zdecentralizowanymi terminalami dostarczania tlenu (np. ustawienie 1-2 portów inhalacji tlenowej w każdym pomieszczeniu sanatoryjnym), zapewniającymi ciągłe dostarczanie tlenu o niskim przepływie (1-3 L/min). Jednocześnie powinien wspomagać czasowe dostarczanie tlenu i precyzyjne dostrajanie natężenia przepływu, aby zwiększyć komfort użytkowania.